På veg opp til Skjerdingen skimta eg ei kjuke nedanfor skogsvegen. Eg tenkte eg måtte sjekke den ut då eg kom ned.
Det gjorde eg og kva oppdaga eg? BONANZA!
Kjuke over alt og nokre av dei beste eg har sett på veldig lenge.
Dette er den minste kjuka eg har sett. Mikrokjuke.
Det er nesten den miste oberverbare kjuka ein med mine skeive hornhinner kan sjå. Eit slags Planck-mål.
I dag hadde eg planlagt å gå opp Frostadtinden, men det vart sjølvsagt elendig ver og eg gadd ikkje gå i regn og snøv. Derfor vart det plan B. Eg tok ein kjuketur opp langs elva som på kartet blir kalla Vikaelva. Har aldri hørt nokon nevne den ved det namnet, men eg stolar på karta. Det var både regn og snøv der også, men ikkje so gale.